فرانک پورحسینی؛ مهدی شهبازی؛ شهزاد طهماسبی بروجنی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ظهور مهارت برجسته در پرتاب آزاد بسکتبال در سطوح مختلف مهارتی طبق مدل یادگیری نیوول بود.شرکتکنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحلۀ هماهنگی، مرحلۀ کنترل هماهنگی و مرحلۀ بهینهسازی قرار گرفتند و تعداد 350 شوت ثابت را از هفت نقطۀ پارامتری (74/2، 35/3، 96/3، 57/4، 18/5، 79/5، 4/6)، هر نقطه 50 شوت انجام دادند. نتایج تحلیل رگرسیون ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ظهور مهارت برجسته در پرتاب آزاد بسکتبال در سطوح مختلف مهارتی طبق مدل یادگیری نیوول بود.شرکتکنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحلۀ هماهنگی، مرحلۀ کنترل هماهنگی و مرحلۀ بهینهسازی قرار گرفتند و تعداد 350 شوت ثابت را از هفت نقطۀ پارامتری (74/2، 35/3، 96/3، 57/4، 18/5، 79/5، 4/6)، هر نقطه 50 شوت انجام دادند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد دقتِ افرادی که در مرحلۀ سوم نیوول قرار داشتند، در نقطۀ 57/4 متری که همان خط پنالتی است، بهطور معنیداری از پیشبینی معادلۀ رگرسیون بالاتر بود و از ظهور مهارت برجسته حمایت کرد (05/0>P)، ولی سایر نقاط از اصول تغییرپذیری نیرو پیروی کردند و با افزایش پارامتر مسافت دقت اجرا کاهش یافت. همچنین بررسی رگرسیون چندگانه نشان داد که سایر نقاط مشارکتی در ظهور مهارت برجسته ندارند و این نتیجه شاید دلیلی باشد برای رد کردن دیدگاه عمومی بودن در بهوجود آمدن مهارت برجسته.
فرانک پورحسینی؛ شهزاد طهماسبی بروجنی
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر انواع موزیک بر ادراک عمق در شرایط خستگی بود. جامعۀ آماری تحقیق حاضر دانشجویان دختر دانشکدۀ تربیت بدنی دانشگاه تهران بودند که 45 نفر از آنها (میانگین سنی 16/2± 3/23 سال) داوطلبانه در این تحقیق شرکت داشتند. شرکتکنندهها به سه گروهِ موزیک کند، موزیک تند و گروه کنترل تقسیم شدند. در ابتدا از هر سه گروه پیشآزمون ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر انواع موزیک بر ادراک عمق در شرایط خستگی بود. جامعۀ آماری تحقیق حاضر دانشجویان دختر دانشکدۀ تربیت بدنی دانشگاه تهران بودند که 45 نفر از آنها (میانگین سنی 16/2± 3/23 سال) داوطلبانه در این تحقیق شرکت داشتند. شرکتکنندهها به سه گروهِ موزیک کند، موزیک تند و گروه کنترل تقسیم شدند. در ابتدا از هر سه گروه پیشآزمون ادراک عمق بهوسیلۀ دستگاه ادراک عمق بهعمل آمد، سپس به آنها فعالیت بدنی مشابه داده شد تا به آستانۀ خستگی برسند. پس از بروز خستگی مجدداً خطای ادراک عمق آزمودنیها اندازهگیری شد. سپس بهمنظور ارزیابی تأثیر موزیک بر ادراک عمق ورزشکاران در شرایط خستگی از آزمودنیها خواسته شد به مدت 3 دقیقه به موسیقی مختص به هر گروه گوش دهند و بلافاصله ادراک عمق آنها بهعنوان پسآزمون اندازهگیری شد. برای بررسی و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. یافتههای تحقیق حاضر نشان داد که موزیک تند، تغییر معناداری در خطای ادراک عمق ایجاد نکرد (602/0P=)، اما موزیک کند این خطا را به طرز معناداری کاهش داد (006/0 P=).